(Վերապահում անեմ` եթե խոսքը անձամբ առաջին նախագահի մասին է): Նա պայքարում է իր սկզբունքների, իր գաղափարների համար: Այլ հարց է, որ դա արվում է Հայաստանում ձեւավորված քաղաքական մշակույթի շրջանակներում: Համաձայն դրա` նա, ով քեզանից մի քիչ տարբեր է մտածում, նա կա’մ «ներդրված է» քո հակառակորդի կողմից, կա’մ էլ, լավագույն դեպքում, խանգարում է, «ընկնում է ոտիդ տակ»: Մեր քաղաքական գործիչների եւ շարքային քաղաքացիների մեծ մասի մտքով անգամ չի կարող անցնել, որ բազամազանությունը կարող է իրեն ոչ թե խանգարել, այլ օգնել, եւ, հենց այդ պատճառով էլ դրսեւորում են ստանդարտ, ոչ օրիգինալ վարքագիծ: Բնականաբար, նրանք, ում ձեռքին մահակ կամ «բերդի բանալի» կա, խփում են այլախոհների գլխին կամ նրանց տանում են բերդ` որ իրենց «պետականաստեղծ» գործերում ոտի տակ չընկնեն»:
